Close Please enter your Username and Password
Reset Password
If you've forgotten your password, you can enter your email address below. An email will then be sent with a link to set up a new password.
Cancel
Reset Link Sent
Password reset link sent to
Check your email and enter the confirmation code:
Don't see the email?
  • Resend Confirmation Link
  • Start Over
Close
If you have any questions, please contact Customer Service

Literaire BDSM-verhalen

Een poging, eventueel met anderen, het sadomasochisme literair te uiten.

New blog
Posted:Sep 27, 2023 4:45 am
Last Updated:Dec 24, 2023 6:10 am
850 Views

A man I recently met wrote a story in which he featured me as one of the main characters. I was surprised and excited when I read it. These types of initiatives should be taken more often. Here's the story:

https://alt.com/blog/Jackppp/index.html?trlid=blog_post_row-1#bdsm?{}
1 comment
Note
Posted:Aug 28, 2023 1:19 am
Last Updated:Sep 22, 2023 7:02 am
913 Views

The taste of a wrinkled older man's hand, of fingers callused by life, of the warm moist palm, it is bitter and evokes a longing for much more. When a man caresses his fingers over my lips, I don't keep my mouth closed. A man's fingers in my mouth is a kind of sex. It is your first surrender to him.
4 Comments
Rules.
Posted:Jan 12, 2023 2:46 am
Last Updated:Aug 30, 2023 6:28 am
2498 Views

Today, after days of exciting anticipation, I got to read the first lines of the institute for young masochistic women.

The director and founder gave me these lines:

RULE 1. You must agree never to "ghost" me. That means, you must not stop replying to my messages or emails, without explanation. If you want to bring our conversation to an end, of course you can - but you must tell me so and explain why.

RULE 2. For the purposes of this training programme, you must accept that your body and your sexual pleasure belongs to me. You are not allowed to masturbate, use sex toys or have sex with anyone UNLESS you contact me by text or email and ask my permission first. You will usually get permission, but you have to ask!

RULE 3. When I give you a task and you agree to do it, you must fulfil this promise within the time required, or if unable to do so, promptly explain why.

RULE 4. If you break any of these rules, you must confess to it, apologise and request a self-punishment task - which you must then carry out, as instructed.
3 Comments
Deja vu
Posted:Jan 7, 2023 2:38 am
Last Updated:Oct 18, 2023 11:28 pm
2700 Views

Sometimes something happens to you that touches you so deeply that you become obsessed with it. I read an advertisement that I read briefly at first, but then absorbed a few more with great attention. A day later, the text of the ad forced itself upon me again. A deja vu with one of my stories? Or am I slowly getting caught up in my own stories? Me as my own novel character?

This is the ad:

Wanton Academy (School of Submission).
You are highly educated, convinced of your masochism and realize that you cannot find a way out to explore your feelings. You seek spirituality, guidance, study, teaching, guidance and exploration of your desires and feelings. Through our institute we guide you in 3 phases:
Phase 1: starting, observing and discovering.
Phase 2: performing, studying and developing
Phase 3: examining and practicing
All this is accessible in our institute where this is taught and developed in a classroom and social context.

Curious, please get in touch.
2 Comments
Een gedachte
Posted:Dec 29, 2022 4:41 am
Last Updated:Sep 9, 2023 12:28 am
2451 Views

In de oudheid bestond er nog zoiets als de fallus adoratie. Je vindt het terug in beeltenissen waarin de ode aan de penis beleden wordt. In SM is de fallus adoratie teruggekeerd in de vorm van penis verering. De penis symboliseert de erotische vernedering en onderwerping door de man. Zijn opwinding maakt zijn penis groot, stijf en krachtig geaderd. Als jonge vrouw zou je er trots op moeten zijn als een man een erectie door je krijgt. Het zegt dan dat je hem opwindt en je hem moet behagen en dienen om hem van zijn verlangen te verlossen. Op dat moment dient zich een andere verering aan: de verering van zijn sperma. Het is de belichaming van zijn extase die op het moment suprême een lava van ziltheid aanbiedt. Dan ben je bereid, verzwolgen door je opwinding, zijn sperma in je lichaam te ontvangen als zalig geschenk. Dat intrigerende lillende slijm dat sliertig is, soms dik als oester maar altijd mystiek geurt, rust secondelang het kuiltje in je tong voordat je het naar hem opkijkend doorslikt. Dit is de magie van de overgave.
1 comment
Een gedachte.
Posted:Dec 21, 2022 12:25 am
Last Updated:Dec 25, 2022 1:25 am
2695 Views

Je levenstaak is niet gericht op jezelf maar op hem. Niet jouw belangen zijn primair maar de zijne. Niet jouw wensen fantasieën, verlangens en behoeften staan centraal maar de zijne. Je egoïsme lost op in je plicht hem te behagen. Zo ongeveer interpreteerde ik het mysterieuze ‘Handboek voor meisjes’ dat al meer dan 20 jaar op internet rondspookt en waarvan niemand weet wie het geschreven heeft. Ik las het en voelde dat mijn adem stokte. Zo brutaal is het geschreven dat ik me ondanks dat gedwongen voelde het aan mijn borst te koesteren. Helaas is het geen tastbaar boek dat je op je nachtkastje legt maar digitaal.
2 Comments
Bericht.
Posted:Dec 19, 2022 5:23 am
Last Updated:Sep 29, 2023 12:24 am
2858 Views

Masochisme verdwijnt soms een tijdje en dan schaam je je voor de vroege gevoelens Maar masochisme keert op zeker moment terug en dan heftiger dan tevoren. Met de winterse kou voelde het heftig en vertaalde het zich in diepe verlangens naar onderwerping. Ik betrapt mezelf er op dat ik vaker op SM sites kijk. De soms echt kwalijke berichten die naar mijn hoofd geslingerd worden als de snoepjes in een snoepwinkel ervaar. Ik keek naar de mannen die mijn blog volgen. Ik rekende de gemiddelde leeftijd van de mannen uit en kwam op 54 jaar. Dat idee windt mij erg op. Ik veroordeel hun soms platvloerse berichten niet. Ik begrijp ze, ik geef ze gelijk dat ze zich niet laten muilkorven door de normen van anderen. Ik ben blij dat ze er zijn. Dat ze dominant zijn en hun verlangens uiten.
4 Comments
Bericht.
Posted:Dec 18, 2022 11:28 pm
Last Updated:Mar 29, 2024 4:9 am
2673 Views

Een kort en krachtig bericht raakte mij diep. Zeer arrogante toon zodat ik mij eerst geërgerd voelde. Zelfs flink op mijn tenen getrapt. Zo van, waar haalt die oude dwaas het recht vandaan mij zo neerbuigend aan te spreken. Maar tussen de regels proefde ik de opzet van zijn vernederende toon van schrijven. Hij genoot ervan mij zo aan te spreken. Hij wist dat hij mij ermee zou raken. Dat het mij zou opwinden en ik zijn woorden in mijn hoofd zou repeteren. Hij besefte het hypnotische effect van woorden. Ik nam me voor niet te reageren. Ik nam het mij echt voor. Maar een dag later herlas ik zijn bericht en het effect op mij werd nog sterker. Hoewel het bericht uit dode letters bestaat gingen de letters, de woorden en zinnen steeds meer leven. En dat voelt heel heftig.
0 Comments
Gedachte
Posted:Nov 27, 2022 9:32 am
Last Updated:Sep 29, 2023 12:26 am
2753 Views

Het is niet anders. Ik geloof dat SM met een man pas interessant is als hij boven de 50 jaar is. Het liefst ver boven de 50 jaar en uitgekeken op het stereotiepe huwelijksleven. Hij mag getrouwd zijn, vader zijn, een vast maatschappelijk patroon volgen. Maar is heeft een sterke drang op de voeden, te leiden, zich machtig voelen omdat hij een jonge vrouw onder zijn hoede heeft en feitelijk bezit. Het is zijn tweede leven, zijn tweede kans, zijn mogelijkheid zichzelf uit te vinden. Zijn beloning is het genot dat hij aan haar ontleent. Zijn trots is dat hij met haar kan flonkeren tijdens het shoppen, op party’s, vakantietrips, theaterbezoek en andere publieke activiteiten. Zij zal eindelijk haar kwaliteiten kunnen tonen en dat met trots doen.
1 comment
De stoel III
Posted:Jan 10, 2016 1:04 am
Last Updated:Sep 9, 2023 12:27 am
60219 Views

1.

Hubert Littleton was een vijftiger met een ringbaardje, een linnen zomerpak en een schaduwende panama, die ergens in Surey zijn atelier had. Gerespecteerd als kunstenaar, maar bij lange na niet de bekendheid genietend van een Lucian Freud, wiens dramatische naakten in niets te vergelijken waren met de fotografische precisie van Littleton’s doeken.

Dat Ben Muriel de foto had laten zien van de kunstenaar voelde als geniepig plaagstootje. Nu ze wist dat hij via het boze oog van Ben’s webcam had gezien hoe ze Ben gepijpt had en hij haar na de geseling ook geneukt had, maakte dat hij voor haar belangrijk geworden was. Dat Ben nog dezelfde dag dat ze haar naaktheid op het doek in de galerie aangetroffen had, het schilderij teruggetrokken had, schonk haar echter wel een tevreden gevoel. Maar de introductie van de kunstenaar in haar leven, gaf toch weer een ander schok.

Terwijl ze van het croissantje at in de kille designkeuken van Ben, strompelde terwijl ze haar ogen uitwreef Sofia als uit het niets tevoorschijn. Nee, ze was haar niet vergeten en wist dat ze de nacht in haar eentje in de logeerkamer doorgebracht had terwijl ze zelf in de krachtige armen van Ben had liggen zwelgen in haar extase. Hij had haar nog een keer geneukt, maar rustiger en lieflijker. Het was midden in de nacht toen hij haar na een tedere tongkus met rituele perfectie likte tot ze het uit kon schreeuwen van opwinding en hij zijn zware lichaam definitief op haar schoof. Nog nooit had ze een man uit gepassioneerdheid in zijn schouder gebeten. Dat hij haar de volle lading gaf en ze zich boordevol sperma voelde, schonk haar nog steviger het gevoel dat ze niet meer terug kon uit haar absolute overgave aan hem.

“Hij is net zoals Sir Phillip een fan van je,” zei Ben nadat hij het tijdschrift met het interview met de kunstenaar voor haar en Sofia neergelegd had.

“Wat bedoel je met fan?”

“Dat hij je graag een keertje wil ontmoeten.”

“Ontmoeten?”

Sofia dook met een loom gezicht in een beker koffie en bleef nog even passief toekijken alvorens iets meer interesse te tonen. Maar of deze houding misschien geveinsd was, wist Muriel niet. Waarom immers liet Sofia de geleende kimono precies daar wijd open vallen waar haar borsten Ben konden verleiden? Haar in slordige slierten voor haar ogen zag ze eruit alsof Ben de hele nacht aan haar lichaam had zitten plukken. Alsof hij haar geneukt had.

“Ontmoeten moet hier inderdaad iets breder opgevat worden. Het doek kostte me heel erg veel. Een offer dat ik graag wilde brengen en dat gul door jou terugbetaald is.”

Door haar terugbetaald? Bedoelde Ben…? Had ze hem terugbetaald door zich te laten geselen en neuken?

“Ik weet niet wat een doek van Hubert Littleton kost.”

“9.000 pond liefje,” klonk ben even beminnelijk als sarcastisch. Het hangt nu in mijn pinacotheek.”

Was dit Ben’s manier haar te bewijzen dat hij zich als een heerser zag die zich een pinacotheek kon permitteren? Zoals in oude tijden het mecenaat er een esoterisch privémuseum op na kon houden. En wie mochten haar dan bekijken?

“Mogen we er kijken?” Was Sofia die roet in het eten strooide net op het moment dat Muriel hem die vraag had willen stellen.

“Het is alleen toegankelijk voor mijn intieme vrienden.”

“En dat zijn wij niet?” Klonk Sofia hoorbaar teleurgesteld.

Muriel begreep Sofia’s reactie, want was ze niet uit vrije wil met Ben en haar meegegaan en had ze zich niet uitgekleed voor het boze oog van de webcam? Desondanks toch niet tot de intieme vrienden gerekend worden, moet als een dolkstoot gevoeld hebben.

“Maak je niet ongerust Sofia, ook jij komt in mijn privémuseum te hangen,” was als Ben’s poging haar gerust te stellen waarschijnlijk onvoldoende.

“Ik word er dus bekeken maar mag er zelf niet kijken,” klonk ze verongelijkt.

“Er zijn nog nooit jongedames binnengedrongen en dat zal ook nooit gebeuren.”

“Een echt herenrecht zoals in de oude tijden van het mecenaat,” zei Muriel zonder te willen spotten. Maar ze begreep meteen dat Ben dat als een vrijpostigheid zag en die hem niet beviel.

Hij stond op en ging voor haar staan zoals hij voor haar stond toen ze hem pijpte. Of het als provocatie bedoeld was, was onduidelijk, maar de herinnering aan zijn warme bechamel bracht haar op het randje van seksuele krankzinnigheid. Zou ze Ben nu durven pijpen met Sofia erbij? Sperma als ontbijt! Hemeltje, dat woord “pijpen”, doorboorde door haar ziel als een in vuur gedoopte pijl.

“Liefje”, begon hij op sarcastisch toon, “In die tijden waren meisjes onvrijwillig onderworpen, jij bent dat op vrijwillige basis. Je danst naar mijn pijpen omdat je dat zelf besloten hebt.”

Het woord “pijpen” verergerde Muriel’s panische aanval van opwinding. Misschien was er op dat moment niets dat ze liever deed dan Sofia bewijzen dat ze zonder zichtbare schroom in staat was Ben te pijpen. Het zou ook wat zijn na het croissantje met boter de draderige sliert sperma van Ben als beleg. Maar, besefte ze, haar dirty mind ging nu wel heel erg brutaal met haar langs ravijnranden.

“En geldt dat ook niet voor jou?” Vervolgde hij met gefronste wenkbrauwen, Sofia aankijkend die opeens heel erg onschuldige ogen opzette.

“Voor mij?”

“Is deze schijnheiligheid niet het vleugje Frans in je bloed? Je hebt je toch ook vrijwillig aan mij overgegeven?”

“Heb ik dat? Echt!”

“Ik zal het bewijzen. Trek je kimono uit en kom voor me staan.”

Ze keek eerst Muriel aan, toen Ben en toen weer Muriel voordat ze verrees en de kimono geruisloos van haar rankheid liet afglijden. Ze was terwijl ze de pasjes naar Ben maakte opeens weer het kleine meisje dat met donker wild haar en poedelnaakt een aarzelende eerste duik in het riviermeer in de Dordogne maakte. Zoals ze dat moment aan Muriel beschreven had. Haar grote moment van de eerste keer. De Stoere boerenjongens, gespierd door de zware arbeid die door de opwinding bijna uit hun natte zwembroekjes barstten en naar de zwemmende meisjes keken zoals de meisjes zelf in de etalage van de dorpspatisserie keken alvorens een keus te maken. Ze wist dat ze uitgekozen en uitverkoren was voor haar seksuele prelude, had Sofia haar bekend. Een flink uit de kluiten gewassen oudere jongen had haar bij de pols gegrepen en meegetroond tussen het diepgroene zomergebladerte van de oeverbegroeiing en haar daar in een gewilde machteloosheid in bezit ontmaagd.

Zoals ze in het water gesprongen was om uitverkoren te worden, zo stond ze voor Ben die haar nu ook uitverkoren had. Zo behaagziek ze zich door zijn gelooide handen liet inpakken maakte Muriel bijna ziek van Jaloezie. Maar het was opwindende jaloezie omdat die dubbelzijdig was. Haar meester ging een ander meisje nemen; Haar liefdesvriendin liet zich door een man pakken. Maar moest ze toegeven, het had ook iets prachtigs, dat mooie temperamentvolle meisje naakt in de sterke armen van de kolossale Ben.

Nee, zei ze tegen zichzelf, het was zelfs lief zoals Sofia in de armen van Ben van suiker tot karamel versmolten werd. En in alle oprechtheid hoopte ze dat Ben niet lang zou wachten haar te consummeren. Want ging een SM-relatie niet nog dieper dan een huwelijk?

2.
“Dus je hebt met Ben geslapen,” zei Sofia zacht terwijl Muriel verschrikt de cappuccino in de mouw van haar vest liet sijpelen.

Het was ook zo snerpend direct die vraag. Het maakte haar onrustig nu ze tijdens hun traditionele ochtendkoffie in hun vaste zaak opeens weer herinnerd werd aan haar eerste nacht met Ben.

“Ik hoop niet dat je naar de details vist.”

“Is het dwaas dat ik me afvraag hoe het is om met een man van zestig naar bed te gaan?”

“Nee, niet dwaas, maar zo vroeg op de ochtend…”

“Mag ik wel opmerken dat ik het een vreemde ontwikkeling vind?”

“Dat mag je en dat is het ook. Maar weet jij alles over jezelf en dus waartoe jij allemaal in staat bent? Ik zag je toch in een monumentale tongkus met Ben. Had ik ook nooit achter je gezocht. Was het lekker? Genoot je ervan? Kon je verdergaan met hem? Of overval ik je op de vroege ochtend met te gevoelige vragen?

Het was dit salvo waarmee Muriel wraak nam op Sofia’s impertinentie. Maar tegelijk dat ze die woorden uitsprak had ze er al spijt van.

“We wisselden altijd details uit. Waarom nu ook niet?”

“Is dit met al die lui om ons heen de geschikte plek om je te bekennen dat het heerlijk is door Ben geneukt te worden? Ja, echt, het was heerlijk. Ik ben nog nooit zo heerlijk geneukt. Twee keer zelfs. En ik ben ervan overtuigd dat hij jou ook…”

Sofia begon opeens te proesten met koffie in haar mond en iedereen keek op naar haar toen de koffie over de glossy’s spoot en ze met een dieprode kleur van schaamte ineenkromp om de vele aandacht die ze opeens kreeg.

Nadat ze afgedropen waren en traag in de tot bruine massa smeltende sneeuw hun weg zochten naar Sofia’s schamele studentenkamer, besefte Muriel dat ze in een aanval van egoïsme en na die lange nacht met Ben opeens zin in Sofia had. Alsof het smeuïge spoor in de sneeuw de weg naar de bevrijding van de dodelijke zedigheid symboliseerde, trokken ze samen op naar de plek waar kennelijk ook Sofia naar verlangde en zonder het afgesproken te hebben naartoe vlogen op vleugels van verlangen.

Muriel voelde opeens de intense hunkering Sofia het diffuse grensgebied tussen genot en pijn bij te brengen en genoot van de glibberende pasjes die ze tijdens de wandeling maakte. Toen Sofia bijna viel en Muriel haar nog net van de smerige grond wist te trekken, voelde ze opeens dat dit het voorgeborchte van Sofia’s onderwerping was. Misschien had ze haar nog liever languit in een meelijwekkende houding gezien om haar als een klein kind te troosten en de vuile klodders sneeuw van haar mooie Franse wintermantel afgeschud. Tegelijk dat ze zich schaamde voor deze wrede oprisping, kwam de opwinding alweer duivels tevoorschijn.

Was haar masochisme niet toch een verdekte vorm van sadisme, maar dan tegen zichzelf en kon dit zich ook tegen Sofia richten, vroeg ze zich af. Haar verlangen haar te vernederen kreeg zo sterk de overhand dat ze steeds sneller ging lopen alsof ze zo aan die gedachte kon ontsnappen. De arme Sofia die nooit aan sport deed kon met haar kleine pasjes en chique maniertjes Muriel nog nauwelijks bijbenen. Zoals ze zelf achter Ben aanstrompelde toen hij haar voor zich trachtte te winnen, zo kon Sofia haar niet bijbenen op haar veel te mondaine schoentjes. Maar als zoete wraak voelde het niet. Wat haar verlangen Sofia te vernederen dan wel voedde wist ze niet, maar de afgelopen weken had ze zich vaker aan gevoelens overgeven die niet te verklaren waren.

De kamer van Sofia ademde de sfeer van de boudoirs van de ballerina’s die Edgar Degas overdag schilderde en ’s nachts neukte. Frêle meisjes die roken naar het zweet van het trainen aan de barre en in de vroege ochtend door het rokerige Parijs stuntelden voor een kom koffie in een café. Al was Sofia te verwend en te onhandig voor een ballerina, ooit had ze haar met strak haar als van een ballerina gezien en met beweende ogen omdat ze voor het eerst een orgasme samen gedeeld hadden. Samen opgaan in het mysterie van de kleine dood. Samen met lippen die naar elkaars flora smaakten.

Muriel die met een bijna neurotische precisie haar kamer in altijd opgeruimde staat had, voelde weerzin bij het zien van Sofia’s chaos.

“Waarom ruim je nooit op,” riep ze opeens tot haar eigen verrassing in woede uit.

“Ik verlang naar iets anders dan opruimen,” kreunde Sofia terwijl ze de mantel van haar schouders liet glijden en ook meteen aan haar veel te zomerse jurkje begon te frutselen.

De onnozelheid om midden in de winter wulpsheid boven te ratio te verkiezen en een jurkje in plaats van een broek te dragen, was precies Sofia. Jongens, mannen, meisjes en vrouwen, iedereen mocht zien hoe haar melodie van verleiding door hun hoofde danste. Het smeekte om Muriel’s boosheid.

Ze maakte de gesp van haar broekriem los en trok de riem uit de lusjes terwijl ze met een even bange als genadeloze blik naar Sofia keek. Bang, om wat ze Sofia dreigde aan te doen. Genadeloos, omdat ze wist dat wat ze haar aan wilde doen een plicht was. Een plicht om Sofia voorgoed voor zich en voor Ben te winnen. Toen ze de riem strak tussen haar handen spande en Sofia die nu echt leek te begrijpen wat er te gebeuren stond begrip in haar oogopslag legde, wist Muriel dat er geen enkele reden was Sofia niet te geselen en er zelfs sprake was van een zekere urgentie haar tot de orde te roepen.

Ze stond daar gekunsteld als het prille Franse meisje dat uit een schilderij van de schilder Balthus gestapt was. De schilder die lezende meisjes uitbeeldde die in een schijnbare argeloosheid met opgeschoven rokjes een glimp van hun slipje lieten zien. Zoals Sofia ook altijd argeloos in haar bloemjurkjes met haar charme koketteerde, maar eigenlijk heel geniepig haar geilheid etaleerde. Die lieve kleine Sofia, die zo smolt in haar geveinsde onschuld maar die Muriel toch biseksueel over de streep getrokken had. De geveinsde onschuld waarmee ze zich ook bij Ben binnengelikt had, maar waarvoor ze nu eindelijk gestraft ging worden, vond Muriel onvergeeflijk.

Toen ze de broekriem rondom haar tengere bleke hand wikkelde en met de andere hand straktrok moest het voor Sofia duidelijk zijn wat haar te gebeuren stond. Maar Muriel had nog nooit iemand met een broekriem afgetuigd en of ze dat fysiektechnisch gesproken ook echt kon was maar de vraag.

“Moet ik me uitkleden?”

Het klonk zo ontzettend lief en berouwvol dat Muriel de spanning van de broekriem verminderde. Maar toen Sofia het dellerige jurkje over haar hoofd trok en in haar met lieve lelietjes afgezette behaatje en slipje voor haar stond, voelde ze haar drift weer terugkeren. En ja, de alliteratie van “lieve lelietjes” was bijna misselijkmakend toen ze in een gevoel van toenemende macht toekeek hoe Sofia de laatste belemmering voor de geseling wegnam en zich vol deemoed op haar buik over bed schoof.

In Historie d’ O had ze gelezen hoe meisjes meisjes geselen. Toen ze de filmversie in dat gelikte sepia gezien had, had ze er zelfs van genoten dat O door een meisje gegeseld werd die haar zelfbeheersing daarbij leek ter verliezen. Het idyllisch Franse walsje dat erbij afgespeeld werd op een oude grammofoon had ze tijdens masturbatiesessies tot ze er bijna van flauw viel als mantra herhaald.

Zou het niet net zo prachtig zijn als in die gedroomde filmbeelden van Just Jaeckin? Toen ze de eerste slinger met haar broekriem gaf was het ondanks dat ze niet precies wist hoe het moest meteen goed raak. Harder dan ze verwacht had en het gekerm van Sofia klonk ook écht zo melodramatisch als in de film.

De striem veel mee, maar begon na de tweede en derde keer dieproze en zelfs rood worden. Dat Sofia buiten het gekerm om totaal passief bleef liggen maakte dat Muriel zich door drift bekropen voelde en nog harder de riem over haar lichaam liet zwiepen. Buiten het gekerm, het diepe zuchten en de slagen was de stilte bijna heerlijk. Maar na alles wat er op dat moment aan emoties op haar afkwam voelde ze bij het zwellen van de striemen opeens berouw voor haar gewelddadigheid.

Toen de diepbruine ogen van Sofia haar vol Franse devotie aankeken wist ze dat ze met de geseling niet verkeerd gedaan had maar iets op gang gezet had dat er op een zeker moment toch uitgekomen zou zijn. En als dat dan zo was dan toch liever op deze gecontroleerde manier dan op een verkeerd moment. In de grote boze wereld van foute mannen, kon ze beter aan haar en Ben schatplichtig zijn dan aan een meedogenloze wreedaard die haar misschien aan een bordeel zou uitleveren.

Dan mocht ze bij Ben gebedeld hebben om een stageplaats, ze zou nu echt stagiaire worden, maar dan in de dieprode wereld van het sadomasochisme. Dat Sofia zich opeens omdraaide en haar benen sensueel voor haar opende betekende alles en misschien niets. Maar Muriel was er nu zeker van dat ze Sofia aan Ben zou aanbieden als geschenk voor het diepzinnige genot dat hij haar geschonken had.

3.
“Mijn mooie stagiaire,” riep Ben verrukt uit nadat hij gezien had hoe Muriel Sofia’s wintermantel van de schouders getrokken had en haar in haar voor de winter veel te mediterrane jurkje in zich opnam.

Dat die grote vleesgekleurde man haar keurde leek Sofia heel erg op te winden. Muriel kende de lichaamstaal van Sofia’s geilheid immers te goed om daar geen notie van te nemen. Haar lippen die een beetje binnenstebuiten keerden, de koortsige gloed in haar ogen, haar handen die achter haar rug gingen als uiting van seksuele nederigheid en niet in de laatste plaats, haar mondhoeken die een neurotische glimlach trokken. Die grote oudere man die als een enorm roofdier zijn prooi tot machteloosheid hypnotiseerde, was haar nu echt te veel geworden. Muriel besefte dat de biologische wetten Sofia nu tot maximale geilheid dwongen en haar kutje vochtig maakten om nog lekkerder voor Ben te zijn.

Hoe verraderlijk het ook voelde, Muriel wist dat haar offer aan Ben voorbereid diende te worden. Daarom trok ze met een wild rukje de schouderbandjes van Sofia’s jurkje opzij en stroopte het als een gerookte palingvel af om haar gegeneerd in haar delicate lingerie voor Ben te zetten. Die bekeek haar als de roofzuchtige veelvraat die zijn prooi aan het inspecteren was alvorens toe te slaan.

Dat de eerste ontmoeting met Ben nog maar kortgeleden was en ze nu al haar intieme vriendin aan hem voerde, was ongeveer net zo onvoorstelbaar als de voorspelling van sektes die de wereld een paar keer per jaar laten vergaan.

Nu het uur U naderde dat de Apocalyps zou plaatsgrijpen duwde Muriel Sofia hardhandig dichterbij Ben en trok ze haar behaatje en daarna treiterig hardhandig haar minuscule stringetje van haar billen. Muriel had haar eigen ondergang in gang gezet en zich als een gewillige of gehypnotiseerde prooi door Ben laten overmeesteren, maar de volmaaktheid daarvan zat in de ondergang van Sofia. Daarmee gaf ze haar bevestiging Ben in al zijn wensen tegemoet te komen. Dat Sofia alles wat ze te bieden had inzette dit ritueel van offerring te vervolmaken, bewees dat ze volmondig bereid was haar onderwerping in alle oprechtheid te ondergaan en Ben geen morele belemmering zou opleggen.

De gelooide handen van Ben staken prachtig af tegen de tere huid van Sofia, die bij iedere afdaling naar intiemere plekjes mooi met haar lichaamsschokjes acteerde alsof ze nog nooit zo aangeraakt was. Sofia’s acteertalent lag verscholen in de genetisch geërfde Frans pathos zoals ze die kende van de aanstormende Franse actrices die niets liever wilden dan de nieuwe Catherine Deneuve of Isabelle Huppert te worden.

Ze had met het studententoneel Nana van Émile Zola gespeeld en haar mannelijke medestudenten tot geilheid opgezweept met het laten vallen van haar glinsterend gouden gewaad waaronder in tegenstelling tot wat in de regie afgesproken was, niets haar naaktheid verhulde. Vanaf dat moment speelde ze op de kunsthistorische faculteit de eigentijdse courtisane en was ze het afgodsbeeld waaraan de beginnende student zijn masturbatiefantasie kon ophangen. Het was daarom tegelijk de straf die Muriel voor haar in petto had voor al dat soort seksgetinte grillen die ze met haar mystieke parfum omgeven exploreerde.

Toen Ben’s grote hand als een krab tussen Sofia’s liezen schoof, haar weekheid bevoelde en zijn middelvinger haar penetreerde, zonk Muriel weg in haar eigen extase waarin haar masochisme in tijdelijk sadisme omgesmolten leek te zijn. Dat Sofia haar een seconde hulpeloos aankeek versterkte dit zo hevig dat Muriel de eerste signalen van schuldgevoel moest toestaan.

Het was precies dat krachtige moment waarin Ben haar ook neukte, dat hij Sofia op haar rug trok en haar benen zo wijd spreidde dat hij zich een gerieflijke plaats verwierf haar te penetreren. Het wierp opeens zo veel meer licht op het seksuele egoïsme van Ben, dat ze hem begon te aanbidden voor zijn machtige wellust.

Muriel schoof naast Sofia neer op bed. De vochtige blik waarmee Sofia met haar contact zocht en die alles vertelde over de opwinding van het moment was glashelder. Het zei dat ze hevig naar seks verlangde en Ben erkende als haar eigenaar. Het klassieke meisjesbeeld dat een man haar moet overwinnen kreeg hier een geweldige remake. Het was de restauratie van het seksuele ancien régime dat krachtig tegen het feminisme indruiste.

Waren de geheime bangalijstjes die op de universiteit onder de rode lopers van de universiteitshobo’s verholen gingen niet het sterkste bewijs dat de nieuwe generatie meisjes zich niet langer lieten verpoppen tot frigide manwijf maar weer het bezitbare meisje voor de sterke man wilde zijn? Noch zij noch Sofia hadden een plekje op een bangalijstje nodig om door zo’n sterke man genomen te worden. Ze was al door Ben genomen en nu zou Sofia hetzelfde lot ondergaan. Promiscue en zo ontzettend geil dat ze het naast Sofia kon uitzingen toen Ben over haar boog en zich langzaam op haar liet zakken. Dat Muriel met zachte strelingen Sofia’s borsten beroerde terwijl ze de opgezette eikel in haar gulzige vlees zag oplossen, was hier misschien het meest elementaire van het moment. Dat moment waarin Sofia haar ogen sloot om de penetratiepijn te doorstaan en Ben diep in zich toeliet. Dat moment der momenten, voltrok zich in een zalig soort dramatiek.

Was het dat ze Sofia troostte in een plotselinge aanval van schuldgevoel of juist een poging haar met een vilein soort sadisme in haar ziedende maalstroom van lust te storen? Als ze antwoord wist op die vraag was ze veel verder dan in dit macabere spel van offerplenging aan Ben.

Toen Ben in eerst een teder maar in een steeds wilder afglijdend tempo Sofia begon te neuken en haar handen machteloze reflexen maakte zoals een kreeft in kokend water in hulpeloze reflexen eindigt, voelde Muriel dat het antwoord op de vraag geen andere kon zijn dan dat haar masochisme een spiegelbeeld bevatte die sadisme heette. Als een echte carnivoor genoot ze daarom van de manier waarop Ben Sofia vernederde met zijn brute manier van neuken en genoot ze dubbel bij het zien dat Sofia dat heerlijk vond en het bijna uitschreeuwde in haar verlangen naar een orgasme. Het was daarom dat Muriel snel vooroverboog om Sofia’s orgasmeschreeuw te smoren met een diepe tongkus en ze voelde hoe Sofia’s nagels in haar arm diepe krassen maakte omdat ze haar emoties op geen andere manier kon uiten.

Dat Ben oploste in zijn overwinningsroes werd door Muriel begrepen en zelfs gewaardeerd. Het was alsof de godheid van een primitief volk opeens ten tonele verschenen was om een levend offerdier in ontvangst te nemen. Alleen wachtte dit offerdier geen genadeloos eind maar het meest diepzinnige genot dat een meester het brengen kon.

Muriel besefte dat het bezwangerde feminisme van het meisjesstudentencorps dit als een banvloek zou interpreteren en het niet alleen een overwinning op haar genadeloos puriteinse moeder was maar ook op het mannenhatende tuinbroekengilde.

En misschien was dat nog het meest dat haar vervulde naast dat ze er eindelijk van overtuigd was dat haar leven de wending kreeg die het verdiende te krijgen.

En de sater? Die droop in zijn dieprode kamerjas tevreden en verzadigd af naar zijn slaapkamer om zijn beide liefjes de volgende dag weer te belasten met zijn wrede lusten. En zo geschiede ook.
4 Comments

To link to this blog (Merelmeisje) use [blog Merelmeisje] in your messages.